جعفر پویه
رژیم ددمنش و جنایتکار جمهوری اسلامی کار را بجایی رسانده است که دیگر هیچ چیز برای گماشتگان بی شرف و وجدان او ارزش نیست. چماق بدستان و گزمه گان بی حیا و شرف در خدمت سرمایه و سرمایه دار دست تعدی به سوی کارگران دراز می کنند و صدای دادخواهی آنان را با ضربات چماق و باتون و شلاق پاسخ می دهند. بیش از ده ماه است که صدها کارگر لوله سازی اهواز حقوق دریافت نکرده اند. کودکان کارگران نان ندارند، کرایه خانه ها عقب افتاده است، سفره هایشان خالی است، چه کس می داند بچه هایی که صبحها راهی مدرسه اند با شکم خالی روانه شده اند.
همچنین است وضعیت هزاران کارگر شاغل در دیگر کارخانجات کشور. چه کس پاسخگوی این بی شرمی است. چه کس باید صدای فریادهای کارگران و خانواده های آنان را که ماههاست هیچ حقوقی دریافت نکرده اند را بشوند؟ چه کس می فهمد شکم گرسنه و هیچ در سفره نداشتن یعنی چه؟ صدها کارگر از فشار گرسنگی به دلیل عمل بی شرمانه کارفرما که حاضر به پرداخت حقوق و دستمزد آنان نیست روانه خیابان می شوند تا صدای اعتراض خود را به گوش مسئولین برسانند. این انسانی ترین و طبیعی ترین و اجتماعی ترین حق آنان است که به این وضعیت اعتراض کنند. اما گماشتگان بر شرم و حیای جمهوری اسلامی، چماق بدستان و قداره بندان جانی در خدمت کارفرمایان و سرمایه داران، کرگران گرسنه را به زیر ضربات چماق می گیرند. تعداد بسیاری را زخمی و به فجیع ترین وضع ممکن کتک می زنند و بیش از 50 نفر از آنان را دستگیر کرده و به نقاط نامعلومی می برند.
این همه بی عدالتی، این همه بی شرمی، این همه بی شرافتی را چه کس تحمل می کند که کارگران و خانواده های آنان تحمل کنند.
رژیم سرکوبگر اسلامی حاکم در هر گوشه و کنار دخمه های تنگ باندهای مافیایی اش ملیاردها دلار و تومان دزدی می شود و کسی نمی تواند بپرسد چرا، در شهرداری تهران بیش از 300 میلیارد تومان گم می شود و کسی نمی تواند آنرا پیدا کند، بیش از 300 میلیارد دلار از پول فروش نفت گم شده است و کسی نیست آنرا پیگیری کند. رئیس جمهور عزیز کرده رهبر یک ملیارد دلار اختلاس کرده است و کسی جرات چون و چرا ندارد. سالیانه میلیاردها دلار از ثرت ملی مردم به گروههای تروریستی داده می شود و به این عمل افتخار می کنند. میلیاردها دلار صرف پروژه ساخت بمب اتمی کرده اند و همچنان این چاه ویل بلعنده ثروت ملی مردم ایران پول می بلعد کسی نمی تواند آنرا متوقف کند. این پولها حق کارگران لوله سازی اهواز است، اینها نان کودکان کارگران مخابرات راه دور شیراز است، هزینه زندگی کارگران مهیامان اصفهان و صدها کارخانه دیگر که کارگران آن بی دستمزد مانده اند است.
شرم کنید، حیا داشته باشید، وجدانهای شما سالهاست که در دخمه های مافیایتان فاسد شده است، ای دزدان و جانیان بی شرافت، خانوده های کارگران در تنگنای معاش روزانه خود هستند. باید دستمزد آنها پرداخت و حق و حقوق آنان داده شود. روزگاری که مشت بزرگ و قدرتمند مردم بر علیه شما بکار افتد دیگر هیچ بهانه و دلیلی ندارید تا گوش کسی شنوای آن باشد. آنانی که امروز دست تعدی به سوی کارگران این شریف ترین انسانهای زحمتکش و شرافتمند بلند می کند باید بداند آن دستها روزی به جرم این اعمال پاسخگو بوده هر ضربه آن با خشمی پولادین که از اراده ای طبقاتی برخواسته است چندین برابر پاسخ داده خواهد شد. اینرا بدانید و آگاه باشید که آن روز دیر نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر