بهرام رحمانی: با تاسف فراوان طیفور بطحایی این جهان را ترک کرد!
متاسفانه امروز پنجشنبه ۲۰ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰، طیفور بطحایی بعد از سال‌ها دست و پنجه نرم کردن با هیولای سرطان که به جانش فتاده بود، در شهر گوتنبرگ سوئد چشم از جهان فروبست.
طیفور بطحایی، نویسنده، فیلم‌ساز، فعال سیاسی، متولد سال ۱٣٢۶ سنندج است. وی تحصیلات مقدماتی خود را در سنندج به پایان برد. پس از پایان تحصیلات به مدت دو سال سپاه دانش و معلم بود. پس از آن در سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ در «مدرسه عالی سینما و تلویزیون تهران» در رشته فیلم‌برداری تحصیل کرد.
طیفور در اوایل دهه ۷۰ میلادی - پنجاه شمسی به‌دلیل گرایش به چپ و عضویت در گروه موسوم به «گروده دوازده» در طرح گروگان‌گیری فرح پهلوی با هدف تقاضای آزادی ٣۰۰ زندانی سیاسی، بدون این که اقدامی انجام دهند توسط ساواک دستگیر شد.
وی در روز ۱۰ مهر ۱۳۵۲ توسط سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک) دستگیر شدند. بازداشت‌شدگان عبارت بودند از: طیفور بطحایی، خسرو گلسرخی، کرامت‌الله دانشیان، عباسعلی سماکار، رضا علامه‌زاده، رحمت‌الله جمشیدی، شکوه فرهنگ‌رازی، ابراهیم فرهنگ‌رازی، مریم اتحادیه، مرتضی سیاهپوش، منوچهر مقدم سلیمی و فرهاد قیصری.
پخش مستقیم محاکمه و دفاعیات گلسرخی و دانشیان، در سطح جامعه بازتاب وسیعی یافت و ضربه کاری بر ساواک و حکومت شاهنشاهی وارد کرد.
در دادگاه اول، ۷ نفر از دستگیرشدگان یعنی گلسرخی، دانشیان، سلیمی، بطحائی، سماکار، علامه‌زاده، جمشیدی به اعدام محکوم شدند، اتحادیه و سیاهپوش به پنج سال حبس و سه نفر شامل شکوه فرهنگ، ابراهیم فرهنگ و قیصری هر یک به ۳ سال حبس محکوم شدند. در دادگاه تجدیدنظر که در سه شنبه دوم بهمن ماه ۱۳۵۲ تشکیل شد، حکم اعدام دو نفر از محکومین دادگاه اول یعنی سلیمی به ۱۵ سال و جمشیدی به ۱۰ سال تغییر پیدا کرد و پنج نفر از متهمان شامل بطحائی، گلسرخی، دانشیان، سماکار و علامه‌زاده همچنان به اعدام محکوم شدند. به فرمان شاه که در روزنامه‌های روز ۲۸ بهمن ماه ۱۳۵۲ انتشار یافت، سه نفر از محکومین یعنی بطحائی، سماکار و علامه‌زاده از مجازات اعدام عفو و به حبس ابد محکوم شدند. اما حکم اعدام دانشیان و گلسرخی تغییر نکرد و آنان را یک روز بعد از «عفو ملوکانه شاه»، در بامداد ۲۹ بهمن ۱۳۵۲ در میدان چیتگر تهران تیرباران کردند.
وی در جریان انقلاب ۱٣۵۷ به‌‌همراه سایر زندانیان سیاسی آزاد شد و به کردستان برگشت. وی در این دوره فعالیت سیاسی خود را با حزب دمکرات کردستان ایران آغاز کرد. طیفور در سال ۱۹۸۵ از این حزب کناره‌گیری کرد اما به فعالیت سیاسی خود را پس از مهاجرت به سوئد، ادامه داده و در کنار تدریس در گوتنبرگ به نویسندگی و پیکر سازی پرداخت.
یاد طیفور بطحایی عزیز و گرامی‌ست!
با صمیم قلب به خانواده و رفقای وی تسلیت می‌گویم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر