معجونی از اتاق فکر امنیتی‌های داخل و تنظیم اکثریتی‌ی متن
از فیس‌بوک مهدی اصلانی:
--------
این هم بیانیه با امضاهای تاکنونی:
به حملات هسته‌ای اسرائیل پایان دهید
ما جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی ایرانی، و باورمندان به جهانی خالی از سلاح‌های هسته‌ای هستیم که به صلح، حقوق بشر و همزیستی ملت‌ها باور داریم.
بر اساس همین باورها تخریب در تأسیسات هسته‌ای نطنز در کشورمان را در روز بیست و دوم فروردین برابر با یازده آوریل سال جاری محکوم و اعلام می‌کنیم که این عمل تلاشی هولناک است با هدف به آتش کشیدن منطقه با هدف جلوگیری از توافق میان ایران و ۱+۵.
بر هیچکس پوشیده نیست که مهمترین خطر ایجاد آسیب به تأسیسات هسته‌ای به خطر انداختن جان انسانها است.
و هیچ کشوری حق ندارد به صرف دشمنی با کشوری دیگر، با خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای کشور مقابل، جان و امنیت مردم آن را به خطر بیاندازد خاصه اینکه خاورمیانه امروز کانون ناامنی و تشنج است.
ما معتقدیم که بانیان این اقدام با ارتکاب به خطرناک‌ترین نوع تروریسم، یعنی تروریسم هسته‌ای، می‌کوشند تا مانع از آن شوند که نگرانی‌های جامعه جهانی پیرامون اهداف و ابعاد برنامه هسته‌ای ایران از راه گفتگو و در چارچوب یک دیپلماسی چند جانبه حل و فصل شود.
حکومت اسرائیل که خود صاحب یکی از بزرگترین زرادخانه‌های اتمی جهان است و متأسفانه هیچیک از پیمان‌ها و پادمان‌های بین المللی را در زمینه فعالیت‌های هسته‌ای نپذیرفته است، از نظر افکار عمومی تنها متهم این اقدام تجاوزکارانه و جنگ افروزانه است. این گمانه نیز به نحو جدی مطرح است که چنین حرکتی در شرایطی که ایران و کشورهای مسئول برای بازگشت به برجام راه می‌جویند، می‌تواند اقدامی تحریک آمیز برای کنار کشیدن جمهوری اسلامی از این مذاکرات باشد. از همین رو ما از حکومت جمهوری اسلامی مصرانه می‌خواهیم هرگونه اقدام علیه تروریسم دولتی اسرایبل را از راه مراجعه به شورای امنیت پیگیری کند. پیشرفت مذاکرات برای بازگشت به برجام، منطقی ترین و کوبنده ترین پاسخ به چنین اقدامات جنگ طلبانه است.
تاسیسات هسته‌ای نطنز "تحت پادمان و نظارت" آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد. بر همین اساس ما از سازمان ملل متحد انتظار داریم که با بررسی این عمل و مشخص نمودن مسببین آن، از ادامه این اقدامات خطرناک که آشکارا علیه صلح و امنیت منطقه و جان انسانهاست جلوگیری کند.
ناصر زرافشان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر